Z każdym dniem zbliżamy się do Światowych Dni Młodzieży w Lizbonie. W Portugalii już trwają przygotowania, aby jak najlepiej przyjąć młodych pielgrzymów z najróżniejszych zakątków świata. Oświęcimska młodzież 20.11.2021 zebrała się na drugim z kolei spotkaniu formacyjnym pt.:  „Obraz samego siebie”.

Spotkanie rozpoczęło się punktualnie o godzinie 16.00 w świetlicy szkolnej, gdzie Liderzy przywitali wszystkich i zebranych i rozpoczęły się wspólne tańce. Następnie wszyscy zebrali się w sali kameralnej, gdzie Dyrektor Oratorium, ks. Paweł Bróż jeszcze raz oficjalnie przywitał wszystkich i zaprosił do wspólnej modlitwy. Konferencje wygłosił ks. Michał Libor  Kierownik Internatu. Zebrana młodzież uważnie słuchała słów pedagoga i z ożywieniem zadawała pytania. Po gromkich brawach dla duchownego, na ekranie pojawiło się świadectwo Jarka, który opowiedział, jak wyglądał jego życie, zanim poznał Pana Boga. Członków grupy: „Ziemia Boga”, przyznał, że nie warto aż tak przywiązywać wagę do rzeczy ludzkich – w oczach Boga jesteśmy idealni.

Kulminacyjnym punktem zebrania, była Adoracja przebywanie sam na sam z Jezusem. Po  kilku pieśniach uwielbienia, w ciszy i zamyśleniu został przeczytany Psalm 139:

 Panie, przenikasz i znasz mnie,
2 Ty wiesz, kiedy siadam i wstaję.
Z daleka przenikasz moje zamysły,
3 widzisz moje działanie i mój spoczynek
i wszystkie moje drogi są Ci znane.
4 Choć jeszcze nie ma słowa na języku:
Ty, Panie, już znasz je w całości.
5 Ty ogarniasz mnie zewsząd
i kładziesz na mnie swą rękę.
6 Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza,
zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.
7 Gdzież się oddalę przed Twoim duchem?
Gdzie ucieknę od Twego oblicza?
8 Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś;
jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę.
9 Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki,
zamieszkał na krańcu morza:
10 tam również Twa ręka będzie mnie wiodła
i podtrzyma mię Twoja prawica.
11 Jeśli powiem: «Niech mię przynajmniej ciemności okryją
i noc mnie otoczy jak światło»:
12 sama ciemność nie będzie ciemna dla Ciebie,
a noc jak dzień zajaśnieje:
«mrok jest dla Ciebie jak światło».

Po tej krótkiej lekturze przyszedł czas na refleksję, zastanowienie się nad swoim postępowaniem i życiem; jak bardzo jestem w stanie zaufać Bogu? Czy chce ofiarować mu swoje życie? Czy swoim postępowaniem świadczę o wierze w Chrystusa? Czy żyję według praw zawartych w Ewangelii?

Na zakończenie, wszyscy razem udali się do oratoryjnej kawiarenki, gdzie przy pysznej pizzy i coli można było porozmawiać, wymienić się swoimi przemyśleniami dotyczącymi konferencji lub czytanego fragmenty psalmu. Młodzież z ożywieniem debatowała do późna i przepełniona radością wróciła do domu.

Zuzanna Bratek
Foto: Wojciech Zięcina sdb