14 sierpnia, w niedzielę rozpoczęliśmy XV Małopolski Festiwal “Jackowe Granie” pod patronatem Miasta Oświęcim i Województwa małopolskiego. Jak co roku, tłumy mieszkańców i przyjaznych gości zapełniły pl. św. Jacka, by wspólnie świętować urodziny Księdza Bosko, patrona miasta oraz obchody ku czci św. Jacka – patrona oświęcimskiej Wspólnoty Salezjanów i Inspektorii Krakowskiej.
Zabawy dla najmłodszych
Wolontariusze z Oratorium św. Jana Bosko w Oświęcimiu przygotowali wielobój dla najmłodszych. Konkurencje były bardzo zróżnicowane. Puzzle, memory czy kolorowanki wszystkim poszły jak z płatka, natomiast quiz o Janie Bosko wymagał dużej wiedzy o tym świętym, a przy torze przeszkód i rzucie do celu dzieciaki musiały wykazać się sprawnością fizyczną. Na koniec wszyscy, którzy pokonali cały tor, otrzymali wspaniałe nagrody: gry planszowe, kredki czy karty. Nie można nie wspomnieć też o pamiątkowym banerze, który wspólnie przygotowali wolontariusze wraz z dziećmi: wielki napis: „Jackowe Granie 2022”, a wokół podpisy, uśmiechy i serduszka – pamiątka na przyszłe lata.
Tańce integracyjne
Świętowaniu w poszczególne dni towarzyszyły tradycyjne salezjańskie tańce, za które również odpowiedzialna była młodzież z oratorium. Gdy przed sceną pojawiła się pełna energii, roześmiana i roztańczona grupa oratoryjna na czele z dyrektorem, ks. Pawłem Bróżem, zebranym gościom trudno było ustać w miejscu i wszyscy razem: dorośli i dzieci stanęli do belgijki, która rozpoczynała serię pląsów.
Koncert Gabrieli Blachy
Głównym punktem dnia był koncert, który poprowadziła Gabriela Blacha wraz z zespołem i szczególnie dobrze brzmiącą sekcją dęciaków. Artystka nie tylko śpiewa, lecz też prowadzi różne warsztaty wokalne i muzyczne, a także realizuje nagrania dźwiękowe we własnym studiu nagraniowym. W swoich utworach łączy gospel, soul, pop, jazz, latino i nie tylko. Otwartość na różnorodne style muzyczne zaszczepili w niej rodzice i tak już zostało. Bóg, poświęcenie, radość i uśmiech, rodzina, małżeństwo, miłość, marzenia to tylko niektóre z tematów utworów, które wykonała na naszej scenie. Publiczność była absolutnie zachwycona. Artystka dostarczyła wszystkim pięknych wrażeń i emocji. Ewangelizowała zebranych poprzez śpiew, taniec i dobrą zabawę.
Lista wykonanych utworów: Taki Dar; Szukajcie, a znajdziecie; Jakubowy Dar; Tato; Pasterzem moim; Zakołysze; Kiedy zrozumiem; Uwierzyć w miłość; 123; Możesz mieć gwiazdy; Istota; Serce mówi mi; Nie ja, lecz Ty.
Słówko na dobranoc
Tradycyjne słówko na dobranoc wygłosi ks. Paweł Bróż. Skupił się w nim na osobach świętych, których wspomnienia będziemy obchodzić w kolejnych dniach. Podkreślił tutaj postawę miłości, oddanie bliźnim, poświęcenie siebie dla innych. Warto czasem zmienić zdanie, ustąpić, nie iść w zaparte dla dobra innych. Swoje przemyślenia poprał wspominanym tego dnia św. Maksymilianem Marią Kolbem, którego postawa wobec współwięźnia była godna naśladowania. Jednak w życiu codziennym, nie musimy zdobywać się na tak heroiczne czyny – warto okazywać miłość innym nawet w najdrobniejszych czynnościach. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. J 15,13
Rodzinna gra miejska
Corocznym i lubianym przez wszystkich punktem Festiwalu jest Rodzinna Gra Miejska, w której, jak sama nazwa wskazuje, udział biorą całe rodziny z dziećmi lub paroosobowe zespoły o zróżnicowanym wieku. Wolontariusze przygotowali dla aż dziesięciu drużyn wspaniałe i wymagające konkurencje: dorośli dzieci musieli zmierzyć się m.in. z szukaniem kłódek rozwieszonych w różnych miejscach na moście, z układaniem origami, które jak wiadomo, nie jest proste i wymaga umiejętności i precyzji, czy też z nieco prostszymi konkurencjami, czyli układaniem puzzli czy malowaniem kamieni. Spore odległości między poszczególnymi stanowiskami nie ułatwiały pracy uczestnikom, szczególnie tym przyjazdym. Jednak po dwóch godzinach wszystkie drużyny były już na mecie i przyszedł czas na rozdanie nagród.
Klasyfikacja generalna:
1 miejsce – MEXICO (92 pkt.)
2 miejsce – NIEPOŻĄDANI GOŚCIE (86 pkt.)
3 miejsce – MISIE LUBISIE (76 pkt.)
wyróżnienie – MILMAROZ (75 pkt.)
wyróżnienie – BATORKI (70 pkt.)
wyróżnienie – DZIĘKUJEMY (69 pkt.)
wyróżnienie – UKRAINA (63 pkt.)
wyróżnienie – ZSO UKRAINA (62 pkt.)
wyróżnienie – BORÓWKI (55 pkt.)
wyróżnienie – LAMPARTY (47 pkt.)
Bieg
Kolejnym, tradycyjnym punktem Festiwalu jest bieg na 5 km organizowany przez oświęcimski Klub Sportowy; „Zadyszka”. Tym razem w zawodach udział wzięli również ci, którzy uprawiają nording walking – łącznie wystartowało 150 osób. W tym roku pogoda dopisała sportowcom: nie było upalnie, lecz słonecznie z nutką lekkiego wiaterku, niestety tylko na stracie. W trakcie biegu powietrze jakby zgęstniało, co nie ułatwiło zadania biegaczom. Honorowy start i bieg rozpoczął dyrektor dzieła salezjańskiego w Oświęcimiu, ks. Dariusz Bartocha, który życzył wszystkim uczestnikom pięknego i bezpiecznego bieg oraz jeszcze lepszych życiowych wyników, zaznaczając, „że liczy się najbardziej bieganie i dobra, zdrowa zabawa”. Potem krótka przebieżka na miejsce startu, gwizdek sędziego i ruszyli! Trasa biegła przez teren salezjanów, dalej wzdłuż oświęcimskich plant i tzw. „Kamieńca”, by zakończyć się znów u salezjanów. Pierwsze osoby dotarły na metę po 16 minutach. Chwilę przed dorosłymi, po raz drugi w historii, swoje bieg miały również dzieciaki. Ich tory startowe biegły przez „zielone boisko”, na ternie salezjanów, a dystans jaki pokonywały był nieco mniejszy i zależny od kategorii wekowej. W obu kategoriach najlepsi zawodnicy zostali wyróżnieni wspaniałymi nagrodami, a dodatkowo wyróżniono także najstarszych i najmłodszych uczestników w obu kategoriach wiekowych.
Klasyfikacja generalna.
BIEG:
MĘŻCZYŹNI:
1 miejsce: Przemysław Mendyk – 16:15,9
2 miejsce: Paweł Skorupa – 16:34,3
3 miejsce: Dariusz Wilk – 17:20,6
KOBIETY:
1 miejsce: Elżbieta Szyszka – Grabowska – 21:00,3
2 miejsce: Agnieszka Ołowina – 21:28,1
3 miejsce: Monika Myśliwiec – 22:36, 3
NORDING WAKING:
MĘŻCZYŹNI:
1 miejsce: Tomasz Sadowski – 31:43,7
2 miejsce: Michał Florek – 32:43,5
3 miejsce: Andrzej Stańczyk – 32:51,4
KOBIETY:
1 miejsce: Elżbieta Przybył – 34:00,8
2 miejsce: Sylwia Kasprzyk – 35:18,6
3 miejsce: Agnieszka Garbuz – 35:29,5
Koncert zespół KU KU
Nazwa brzmi niepozornie, ale muzyka grana przez czteroosobowy zespół KU KU robi wrażenie. Prezentowane przez nich utwory poruszają tematy bardzo proste i zwyczajne takie jak tolerancja, przyjaźń czy różnorodne emocje, a teksty w sposób humorystyczny i figlarny opisują otaczający świat. Muzycy sami stwierdzają, że: “Koncert zespołu KU KU będzie wydarzeniem familijnym, podczas którego odnajdą się zarówno przedszkolaki, ich rodzice, starsze czy młodsze rodzeństwo, a nawet dziadkowie.” i faktycznie; gdy tylko padły dźwięki i słowa pod sceną zebrała się grupka tańczących i roześmianych dzieci, a zebrani na publiczności dorośli wtórowali im śpiewem i oklaskami.
Koncert Roman Marczyński Big Band
Cóż to był za koncert! Pan Roman Marczyński znany dyrygent Salezjańskiej Dętej Orkiestry „Sokoły” i innych orkiestr porwał publiczność i zrobił absolutnie wspaniale widowisko. Zebrani mieszkańcy i turyści szaleli pod sceną. Na estradzie, prócz instrumentów dętych, perkusji czy klawiszy zaprezentowały się też genialne wokale. Koncert rozpoczął się od wybitnych standardów. Zespół, wykonał także znane piosenki, które wraz z artystkami śpiewała cała publiczność, a były to, np.: Kawałek podłogi, Ale jazz, Do Nieba czy zagrane na bis, Bałkanica i Ale to już było. Oczywiście nikogo z zebranych to nie zaskoczyło, bo ten dyrygent zawsze bisuje 😉 Słuchacze docenili artystów gromkimi oklaskami i nie pozwolili zejść muzykom ze sceny.
Lista utworów: All Blues; Rogues Galery; Do Nieba; Sway; In the mood; Ludzkie gadanie; Simple the best; Chicken; Ale jazz; Szampan; Coś optymistycznego; Samba De Janerio; Cuba; Sunny; Kawałek podłogi; Rocky; Bałkanica – bis; Ale to już było – bis.
Słówko
Poniedziałkowe słówko na dobranoc wygłosił ks. Zygmunt Kostka, w którym Wikariusz Inspektorii Krakowskiej powiedział, że Bóg chce nas zbawić, lecz pytanie brzmi: czy my tego pragniemy? Jeśli tak to powierzmy to Naszemu Ojcu, powiedzmy mu: TAK! Chcemy być zbawieni, a On będzie wiedział, co z tym zrobić.
Spotkanie Rodziny Salezjańskiej.
16 sierpnia, obchodzimy urodziny św. Jana Bosko – patrona miasta Oświęcim. W tym dniu, po raz drugi w Oświęcimiu świętowały wszystkie gałęzie rodziny salezjańskiej. Do Casa Madre zjechali się inni Salezjanie Księdza Bosko, Salezjanie Współpracownicy, Byli Wychowankowie Salezjańscy, Ochotniczki księdza Bosko, Michalici oraz Michalitki. Niestety w tym roku zabrakło Sióstr Salezjanek. Rodzinne spotkanie rozpoczęła się od uroczystego obiadu, do którego zasiedli wszyscy goście. Ta godzina to dała czas nie tylko na ochłonięcie z podróży, która dla niektórych trwała całe pół dnia, lecz był to moment na rozmowę, na chwilę dla siebie i dla drugiego – członkowie wymienionych wcześniej gałęzi nie widzieli się przecież cały rok. Potem przyszedł czas na „Co u ciebie? czyli czas przy kawie i zabawach, które pozwolą nam lepiej się poznać”, czyli na zabawy integracyjne, rozmowy i wymianę doświadczeń, dzięki którym członkowie Rodziny Salezjańskiej mogli się lepiej poznać. Faktycznie, podczas tego popołudnia nie brakowało wszystkim uśmiechu i radości, a jak przyznali sami goście, czuć było, że Ksiądz Bosko jest wśród nich, że świętuje razem z nimi.
Msza Święta ku czci patrona Miasta św. Jana Bosko
Punktualnie o godzinie 18.00 odbyła się uroczysta Msza Święta, podczas której miejsce miały dwa ważne wydarzenia: kleryk Szymon Ogórek, po powrocie z rocznej asystencji w Londynie, ponawiał swoje śluby zakonne, a założona przez Księdza Bosko w 1876 gałąź rodziny salezjańskiej – Salezjanie Współpracownicy, powiększyła się o 5 nowych młodych osób: Asię, Zuzię, Antka – wychowanków i animatorów oratorium oraz małżeństwo Gabrysi i Krystiana – organisty z Sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Wszyscy wspomniani są szczególnie zaangażowanych w rozwój dzieła salezjańskiego. Liturgii przewodniczył prowincjał Inspektorii Krakowskiej, ks. Marcin Kaznowski, natomiast kazanie wygłosił przełożony Salezjańskiej Wspólnoty w Oświęcimiu, ks. Dariusz Bartocha, w którym skupił się na wydarzeniach, które miały miejsce podczas liturgii, czyli ponowieniu ślubów i złożeniu przyrzeczeń: „(…) Ci młodzi dziś bardzo świadomie decydują się na bycie blisko osoby Księdza Bosko, co w obecnym świecie nie jest łatwym i oczywistym wyborem. Ani Szymon, ani Ci wymienieni nie zapisują się do jakiejś grupy czy stowarzyszenia, oni realizują swoje powołanie. (…)” Według niego wspominany święty jest bardzo blisko nas; to święty, który jest tu obok, który każdemu jest bardzo bliski. W uroczystości udział wzięło wielu duchownych z całej Inspektorii. Po pięknej uroczystości goście wspólnie udali się na koncert, a potem na grilla, by jeszcze razem poświętować.
Koncert Stachura, Mirecki Trio
Przed ostatni dzień festiwalu również nie mógł odbyć się bez koncertu, Tym razem na scenie zaprezentowało się znane z innych koncertów trio złożone z małżeństwa Małgorzaty i Jana Stachurów oraz Piotra Mireckiego. Każdy z nich posiada niezwykły talent muzyczny – nie tylko są to genialni gitarzyści, ale jak się okazało, również i wokaliści. Porywające brzmienia gitar akustycznych i basowej przenosiły publiczność w świat muzyki filmowej czy poezji Grechuty. Ku zaskoczeniu publiczność artyści zaprezentowali też swoje własne utwory. Na koniec, Piotr Mirecki dedykował specjalny utwór i zaprosił na scenę członków zespołu Faustystem, którego sam jest liderem i założycielem, do wspólnego występu na scenie. To było niezapomniane widowisko, dzięki któremu publiczność mogła przenieść się w krainę spokoju i dobrej muzyki – zapomnieć o problemach i mieć chwile wytchnienia od codziennego zabiegania.
Spotkanie przełożonych placówek salezjańskich z Inspektorii Krakowskiej
Od kilku lat ostatni dzień festiwalu rozpoczyna się od spotkania dyrektorów placówek Prowincji Krakowskiej – zarówno z terenu Polski, jak i Ukrainy. To moment podsumowania całorocznej pracy oraz wyznaczenia kierunków planowania nadchodzącego roku. Inspektor wraz z odpowiedzialnymi za poszczególne sektory, przedstawiali realizację planu oraz wytyczne na zbliżający się rok. Na koniec prowincjał Inspektorii Krakowskiej życzył wszystkim Bożego Błogosławieństwa na nadchodzący rok i wielu łask Bożych.
Msza Święta ku czci św. Jacka wraz ze ślubami wieczystymi
Święty Jacek to patron Inspektorii Krakowskiej i oświęcimskiej Wspólnoty Salezjanów. W tradycji Kościoła Katolickiego i tradycji salezjańskiej 17 sierpnia obchodzimy jego liturgiczne wspomnienie. Stąd w ostatni dzień Małopolskiego Festiwalu odbyła się uroczysta Msza Święta podczas, które dwóch salezjanów, kl. Dominik Nowak i kl. Paweł Klasa, byli oświęcimscy asystenci złożyli swoje śluby wieczyste i zostali „naznaczeni krzyżami Dobrego Pasterza”, które na co dzień wyróżniają te wspólnotę zakonną. Liturgii przewodniczył przyłożony prowincji krakowskiej, ks. Marcin Kaznowski, który do zebranych wiernych wygłosił również homilię. Wierni usłyszeli o Królestwie Niebieskim i o Sądzie Ostatecznym – ludzie, którzy uważają się za osoby wierzące można, by porównać do złowionych ryb, do takich które znajdują się już w sieci, czyli we Wspólnocie Kościoła. Są w niej wszystkie, te zdrowe i te, które mają niekoniecznie piękny zapach. Po jakimś czasie odbywa się selekcja – „Koniec Świata, te nieodpowiednie zostają odrzucone, a te zdrowe zostają”. Stąd samo bycie w sieci, nie gwarantuje zbawienia. Przez cały czas, ten czas przed połowem powinniśmy dbać o to jakimi rybami jesteśmy, bo tylko to w czasie ostatecznym staje się wyznacznikiem selekcji. Oczywiście w Kościele, w sieci może też zajść przemiana, ale zajdzie ona tylko w momencie, gdy sami tego chcemy, gdy do tego dążymy.
Wręczenie nagrody Mir Inspektorii Krakowskiej oraz jubileuszowych gratulacji
Od kilku lat przyjął się zwyczaj, że w uroczystość św. Jacka wręczany jest „Mir Inspektorii Krakowskiej”, a także wyróżniani są współbracia obchodzący jubileusze i rocznice złożenia ślubów zakonnych lub przyjęcia święceń kapłańskich. W tym roku Mirem został uhonorowany wychowanek organistowskiej szkoły w Przemyślu, wychowawca wielu pokoleń organistów, profesorów i wykładowców w szkołach muzycznych oraz od prawie 60 lat organista papieskiej parafii w krakowskich Dębnikach p. Mieczysław Tuleja. Podczas laudacji wygłoszonej przez ks. Zygmunta Kostkę usłyszeliśmy: (…) Gdy w domu zorientowano się o jego wrażliwości muzycznej, rodzice zdecydowali wysłać go do szkoły muzycznej by mógł swój talent rozwijać. Los padł na Salezjańską Szkołę Muzyczną w Przemyślu. Pan Mieczysław wspomina: „W Przemyślu Salezjanie nauczyli mnie systematycznej pracy w połączeniu z modlitwą. Nauczyłem się tam czegoś, z czego korzystam do dzisiaj.” To piękne świadectwo o naszych współbraciach pracujących wówczas w tej szkole. (…) Pan Mieczysław ma szeroko grono wychowanków, którzy ciepło wspominają swojego nauczyciela i wychowawcę. (…) Był zawsze lubiany przez młodzież – wspomina jego syn Tomasz. „Z tego też powodu miałem zawsze wielu przyrodnich braci, czyli uczniów mojego ojca, którzy traktowali mojego ojca nie tylko jako nauczyciela ale jako wychowawcę i przyjaciela.” Do dzisiaj p. Mieczysław co roku jeździ z młodzieżą na koncerty do Francji. (…) Ucząc w szkole muzycznej w latach komunistycznych, otwarcie przyznawał się że jest organistą w Kościele, wiedząc jakie mogą być tego skutki. „Jestem z tego dumny” – mówi dzisiaj p. Mieczysław. Jego syn mówi ze zdumieniem: „Nie wiem jak on to robi, ale mój tato nigdy nie ma wrogów” – co jest niesamowitą charakterystyką ludzkiej osobowości. Nigdy nie wartościuje ludzi według wykształcenia. Bliska mu jest każda osoba. Wykazuje prawdziwe zaangażowanie i rozwój w swoje pracy jako pedagoga. Śmiało można powiedzieć że stosuje on salezjańską pedagogikę, polegającą na znalezieniu choćby jednego szczegółu z pracy z uczniem, który zasługuje na pochwałę. W swojej roli pedagoga i wychowawcy niewątpliwie odzwierciedla się obraz osoby ciepłej, pogodnej duchem, nie ulegającą wybuchom złości, lecz z duża cierpliwością i umiejętnością panowania nad sobą, co w połączeniu z zaufaniem do ucznia powoziło mu nawiązać przyjaźń z wieloma jego wychowankami.
Serdecznie dziękujemy wszystkim, dzięki którym tegoroczny festiwal mógł się odbyć. Przede wszystkich za okazane wsparcie dziękujemy patronom honorowym: Województwu małopolskiemu i Miastu Oświęcim oraz patronom medialnym: Gazecie Krakowskiej, Faktom Oświęcim i Tygodnikowi Katolickiemu Niedziela. Ogromne podziękowania należą się też akustykom, oświetleniowcom i technikom sceny z firmy „Dobro” – bez Was żaden koncert by się nie odbył, dziękujemy współorganizatorowi biegu, Klubowi Zadyszka z Oświęcimia. Nie sposób nie wspomnieć i nie podziękować wszystkim zaangażowanym wolontariuszom z Oratorium św. Jana Bosko, przyjaciołach Dzieła Salezjańskiego, Byłych Wychowankach Salezjańskich czy Salezjanach Współpracownikach, którzy poświęcili swój czas, by pomagać i koordynować przebieg festiwalu. Wszystkich Wam składamy serdeczne i życzymy Bożego Błogosławieństwa oraz opieki Maryi Wspomożycielki na każdy dzień. Szczęść Boże!
Zuzanna Bratek
Foto: Wojciech Zięcina sdb
