SANKTUARIUM

Salezjańska oświęcimska świątynia jest jednym z najstarszych kościołów dominikańskich na ziemiach polskich. Ówcześnie była pod wezwaniem Świętego Krzyża. Po kasacji zakonu dekretem cesarza Józefa II Habsburga z 12 stycznia 1782 świątynia i klasztor stawały się zupełną ruiną. Kaplica świętego Jacka, obecnie najstarsze zachowane zabudowanie w Oświęcimiu, była dawnym kapitularzem klasztornym, który po beatyfikacji świętego Jacka 1594 zmieniono na miejsce kultu.

31 maja 1894 roku w czasie procesji Bożego Ciała nad podominikańskimi ruinami objawiła się Matka Boża. Oświęcimski proboszcz, ks. prałat – Andrzej Knycz uznał to za znak, zdołał wykupić ruiny kościoła i klasztoru wraz z przyległym terenem. On też spowodował sprowadzenie salezjanów do Oświęcimia. W 1899 roku przystąpiono do odbudowy kościoła. Jednym z ważniejszych elementów wystroju kościoła stała się wierna kopia Turyńskiego obrazu Wspomożycielki Wiernych wykonana w 1907 roku, przez Jana Szczęsnego Stankiewicza z Oświęcimia. 24 listopada 1952 roku erygowano parafię, a 24 września 1997 roku konsekrowano kościół i ustanowiono Sanktuarium. Fotografię wykonał Sebastian Smelkowski.