W niedziele 14 listopada 2021 w parafiach Diecezji Bielsko-Żywieckiej rozpoczynała się droga synodalne. W naszym sanktuarium uczyniliśmy to podczas mszy świętej o godz. 10.00. Liturgii tej towarzyszyły znaki, symbole i modlitwy.

Pierwszym znakiem był sama procesja, w której wzięli udział reprezentanci różnych stanów i grup w parafii. Uczestniczyli w niej przedstawiciele Koła Misyjnego, Stowarzyszenia Wspomożycielki Wiernych, Kręgów Rodzin, w procesji szły dzieci i całe rodziny, ministranci i lektorzy zarówno ci z naszej parafii jak i uczestnicy kursu lektora i ceremoniarza, diakon, kapłani i osoby konsekrowane. Szczególnym uczestnikiem procesji był p. Dariusz Skoczek, który został reprezentantem naszej parafii w realizacji synodu na szczeblu diecezji.

W procesji niesiony był Ewangeliarz i Ikona Maryi Niosącej Ducha Świętego (Pneumatofora). Mszy przewodniczył ks. Ryszard Szymeczko wikariusz parafii, ponieważ ks. proboszcz uczestniczył diecezjalnej konwiwencji neokatechumenatu w Szczyrku.

Słowo Boże czytane było przez świeckich przedstawicieli grup parafialnych, a służba liturgiczna złożona była z uczestników wyżej wspomnianych kursów. Mszę świętą koncelebrował ks. Marek Dąbek kiedyś wikariusz, a następnie proboszcz i kustosz oświęcimskiego sanktuarium a obecnie odpowiedzialny za animacje Służby Liturgicznej w Inspektorii Krakowskie.

Do przygotowania i przeprowadzenia kursów lektorskiego i na ceremoniarza wydatnie przyczynił się nasz neoprezbiter ks. Krzysztof Papierz.  Chłopcy, uczestnicy kursów mieli zajęcia z wykładowcami i studentami salezjańskiego seminarium w Krakowie. Zajęcia prowadzili: ks. Stanisław Mieszczak, ks. Ryszard Kempiak sdb, o. Wojciech Sznyk, ks. Michał Libor sdb, dk. Grzegorz Chmieliński i kl. Paweł Klasa sdb.

W homilii ks. Ryszard Szymeczko odnosząc się do przeczytanej Ewangelii, przywołał literackie i filmowe wyobrażenia końca świata, które zwykle prześcigały się w katastrofizmie i dramaturgii. Powtórne przyjście Chrystusa nie musi być łączone z katastrofą i końcem, ale raczej z dojrzałością i owocowaniem, coś na kształt dni z początku lata. Dojrzali w wierze z nadzieją oczekujemy na to spotkanie z przychodzącym Mesjaszem. Odpowiedzią na to słowo było wyznanie wiary, wypowiedziane w dialogu podobnie jak to czynimy przy udzielaniu Sakramentu Chrztu czy Bierzmowania, a także w innych okolicznościach.

Piękno i podniosłość liturgii zapraszały do modlitwy i refleksji, która stanie się teraz najważniejszym momentem drogi, którą nazywamy synodalną.

Dariusz Bartocha sdb
Foto: Wojciech Zięcina